Welkom in het seizoen 2014

door Sonja Van Den Bossche

Tekst: Brigitte Achatz, Foto’s: firmm

Als de prachtige waarnemingen van de eerste tochten het hele seizoen weerspiegelen, kunnen we meer dan tevreden zijn, want dan wordt het een goed seizoen. Al direct bij de eerste trip op 28.03 werden we, ondanks het grijze weer en de bewolkte hemel, door ongeveer 80 grote tuimelaars verwelkomd. Zij wilden ons (tot onze grote vreugde) daarmee duidelijk laten zien, dat ze de winter goed doorstaan hadden. Al weinig later zagen we ook een aantal grienden met kalveren. Tot onze opluchting zijn er dus nakomelingen bij onze residente griendfamilies.

Nieuwsgierige tuimelaar Grienden verwelkomen ons  Grindwalvisbaby met zichtbare geboortestrepen 

Op de volgende excursies ging het verder met waarnemingen van de twee kleine dolfijnsoorten, de gewone en gestreepte dolfijnen, die springlevend rond onze boot dartelden en ons lange tijd vergezelden. Ook de grootste van alle tandwalvissen, de potvis, liet niet lang op zich wachten.

Al op de derde tour maakte hij ons met zijn karakteristieke, schuin naar voren en links gerichte blaaswolk opmerkzaam op zijn presentie. Alle aanwezigen konden hem lang observeren, toen hij aan de oppervlakte zijn enorm lichaam met zuurstof vulde en vervolgens met een (voor zo’n groot beest) verbazingwekkende elegantie onderdook en daarbij zijn enorme staartvin toonde.

Potvis voor de Marokkaanse kust  Potvisgeblaas Reusachtige tandwalvis 

We waren stomverbaasd daarna, toen ook nog één enkele flamingo aan onze boot voorbijvloog. De eerste keer in 16 jaar, dat we dat konden meemaken. Vroeger waren er veel flamingo’s in de buurt van Tarifa. Nu zie je ze helaas nog maar zelden bij de Rio Jara. En ook alleen maar als de kiters er niet zijn.

De volgende dag hadden we het ongelooflijke geluk om dezelfde potvis meteen nog eens te zien. Deze keer liet hij zich nog langer bekijken. Hij was blijkbaar pas bovengekomen en dan duurt het ongeveer 10-15 minuten, totdat hij genoeg zuurstof heeft opgeslagen voor zijn lange duiktocht. Het werd een supertrip, want gestreepte dolfijnen, grienden en tamelijk veel grote tuimelaars kwamen ook nog even langs.

De daaropvolgende dag, toen kregen drie kleine grindwalviskalveren en een pasgeborene, die slechts ongeveer 2 of 3 dagen oud was, een les van hun moeders. Zowat 18 volwassen grienden wilden hun jongen onze boot laten zien. Ze hadden immers nog nooit een walvisobservatieboot van dichtbij gezien. En de moeders wisten, dat ze over onze boot geen enkele bedenking moeten hebben en de kleintjes gerust nieuwsgierig onze boot kunnen laten bekijken en besnuffelen. Ze moeten hoe dan ook leren, wie ze kunnen vertrouwen en wanneer het toch veel beter is om ervandoor te gaan.

Voorbereiding om te duiken Naar beneden, de diepte in 

Blik van een nieuwsgierige grindwalvis Tuimelaars in Algeciras 

Een andere tocht gaf ons een grote groep gestreepte dolfijnen, die veel show gaven en ons goedgehumeurd hielden met sprongen. En ook in Algeciras, waarnaar we moesten uitwijken vanwege het stormachtige weer in Tarifa, maakten we een bijzondere trip met zo’n tiental nieuwsgierige grote tuimelaars.

Op 12.04 tenslotte begroetten ons veel oude bekenden. Heel veel van onze grienden, die je ook als peter en/of meter kan adopteren, zeiden voor het eerst hallo na de lange winter. Aanvankelijk zagen we maar weinig dieren, maar reeds toen we de terugtocht inzetten, daagden ze allemaal op: Edu, Nina, Sierra, Ponce en Baby Hook, Gonzo, Vicente, Fernando, Mocho en Pedro. Heuglijk nieuws voor alle „adoptieouders”. Zo weten we, dat het met de adoptiedieren goed gaat en dat ze gezond zijn.

Sierra en Ponce Baby Hook  Fernando Pedro, Edu en Baby Hook 

In totaal waren er ongeveer 20 dieren, vooral moeders, om ons trots hun jongen te tonen. Eerst alleen aan de ene kant, dan ook aan de andere kant. Ze belegerden ons zozeer, dat we niet eens konden wegvaren, toen we in de verte de blaaswolk van een potvis zagen.

We moesten bij hen blijven, want Diego, onze kapitein, kon gewoon niet wegvaren. We wilden de dieren immers helemaal niet in gevaar brengen. Bij ons wordt, zodra we een groep dieren naderen, onmiddellijk de scheepsschroef stopgezet, zodat de dieren volstrekt niet ook maar aan het kleinste gevaar worden blootgesteld.

Belegering door de grienden Spelende pasgeborene 

Dus keerden we ook op deze dag gelukkig en tevreden terug naar de haven en we waren echt heel blij, dat zoveel geadopteerde dieren ons zo goed gezond hadden verwelkomd en de wintertijd goed doorgekomen waren.

Ga terug