Eerste tocht met hoogtepunt

Tekst: Brigitte, Foto's: firmm

De eerste trip van het jaar gaat bij ons altijd gepaard met veel verwachting, spanning en voorvreugde. Maar ook een ietwat angstig gevoel mengt er zich steeds mee, omdat we na de winterstop niet weten hoe het de walvissen en dolfijnen in de Straat van Gibraltar tijdens deze maanden is vergaan.

Op 3 april 2019 was het zover: om 13:00 uur verlieten we de haven van Tarifa om op zoek te gaan naar „onze” zeezoogdieren. De twee laatste weken blies een tamelijk sterke oostenwind (levante), maar op deze dag waaide er een matige „poniente” (westenwind), die ons toeliet het seizoen al twee dagen eerder te starten dan oorspronkelijk gepland.

De eerste waarneming van het jaar was een kleine groep grindwalvissen. Drie dieren verschenen op enige afstand. Kort daarna al voegde een groep grote tuimelaars zich bij hen. De spanning steeg opnieuw. Zouden we ook enkele ons bekende dieren zien? En toen kwamen we ze tegen: Pomares, Oli, Gorro en wat ons vooral verheugde, de gewonde Lola.

Lola is er weer!

Ter herinnering: Lola is het griendvrouwtje, op wier rugvin we in mei 2018 een kleine verwonding ontdekten, die dan helaas in de zomer steeds erger werd. Aan het einde van het jaar hadden we dan de indruk dat de wond aan het genezen was. Het is opmerkelijk dat Gorro toen al niet van haar zijde is geweken en in feite is dat ook zo gebleven. Ook lijkt het erop dat de blessure weer een beetje meer is genezen; in ieder geval is ze niet erger geworden. Dat is geruststellend en verheugend.

Nadat we de dieren enige tijd hadden geobserveerd en we ons op de terugweg hadden begeven, wachtte ons nog een verrassing, die veel passagiers aan boord zeker niet zo snel zullen vergeten: drie vinvissen trokken ons voorbij, twee volwassen dieren met een jong. Toen ze ondergedoken waren, wachtten we, en inderdaad, ze kwamen na een paar minuten nog eens tevoorschijn en maakten deze eerste tocht in 2019 zo tot een heel bijzondere ervaring.