Weer terug in Tarifa

Tekst: Christine Schmid; Foto's: firmm

Na de lange winterstop zijn we allemaal terug in Tarifa aangekomen en wachten popelend op het eerste weerzien met de walvissen en dolfijnen van de Straat van Gibraltar. Daar vanaf 7 april een lange periode met wind was voorspeld, besloot Katharina op korte termijn, ondanks de reeds zeer sterke levante, de eerste tocht van het seizoen te vervroegen naar 5 april.

Kort na 16:00 uur vertrok de firmm SPIRIT dan uit de haven van Tarifa. We voeren eerst dicht bij de Spaanse kust naar het oosten, om de hoogste golven te ontwijken. Toen we dan ter hoogte van de Jebel Musa verder de Straat van Gibraltar in voeren, ontmoetten we bijna een uur na het vertrek de eerste griendfamilie. Eerst zagen we ver weg alleen de rugvin in de golven, maar al snel benaderden de dieren de boot. Tot onze vreugde zaten de adoptiedieren Vicente en Ponce in de groep, samen met een klein kalf.

We sloegen de walvissen een poosje gade, hoe ze rustig om de boot heen zwommen, toen onze mecanicien Fernando plotseling de eerste potvis vond. Hij repte zich om de kapitein en Katharina op het dier te attenderen. Omdat we op dit moment door grindwalvissen waren omringd, konden we echter niet meteen vertrekken. Pas toen de grienden zich langzaam van de boot verwijderden, konden we op de gespotte potvisblaaswolk afstevenen.

Katharina merkte helaas al gauw dat dit dier al verdwenen was. Toch keek ze voortdurend verder en na een paar minuten had ze de volgende blaaswolk ook al ontdekt. Een hoge blaaswolk, schuin naar links voor gericht, kon alleen maar van een potvis afkomstig zijn. We versnelden en toen we nog zo’n 100 meter verwijderd waren, ging het heel langzaam verder, om het dier niet te verstoren. Rustig als een boomstam lag de walvis in het water; we bemerkten alleen de rustige ademhaling van het dier. Eindelijk begon hij zich te bewegen, toonde eerst zijn rug en dook dan kort daarna onder, waarbij zijn staartvin goed te zien was.

Ademloos bewonderden we het schouwspel en voeren toen langzaam verder, om nog andere dolfijnen of walvissen te zoeken. We waren nog niet ver, toen alweer twee andere griendfamilies opdoken. Ook deze groepen gedroegen zich vrij rustig en zwommen op hun gemak naast ons aan beide kanten van de firmm-boot. Deze keer konden we zelfs vier kalveren bewonderen; één van hen was nog erg klein (een pasgeborene) en week niet van de zijde van zijn moeder. De grienden vergezelden ons gedurende een tijdje, toen ver weg weerom de blaaswolk van een andere potvis te zien was. Dit keer konden we snel op hem afstevenen en kwamen op tijd in de buurt van het dier, om het te observeren en om de karakteristieke staartvin goed te kunnen herkennen bij het duiken.

Hij was amper weggedoken en onmiddellijk verscheen ook de volgende, helemaal niet ver weg. Zoveel geluk hadden we echt niet verwacht op een eerst zo winderige dag. De zee was inmiddels bijna glad, de wind was nog nauwelijks merkbaar en we genoten van de waarnemingen op deze zonnige namiddag op zee met volle teugen. Toen ook de derde potvis van de dag zich terug naar de diepten van de Straat van Gibraltar begaf, vatten we voldaan de terugweg aan.

We konden zeker tevreden zijn met onze eerste tocht van het seizoen 2017; ten slotte werden we tegelijkertijd door drie potvissen en vele grienden verwelkomd. Maar de dag was nog niet voorbij, want terwijl we de lange weg terug naar Tarifa voeren, dook eerst nog een kleine school grote tuimelaars op en vervolgens halverwege zelfs nog een aantal gestreepte dolfijnen, die dicht bij de boot sprongen. Dit was nu de perfecte afsluiting van de dag en een fantastische welkomsttocht voor Tarifa.

  

We kijken uit naar een geweldig seizoen met vele unieke ontmoetingen met de zeezoogdieren in de Straat van Gibraltar.