We zijn weer op zee!

Tekst: Brigitte naar notities van Katharina; Foto's: firmm

Een verslag over de eerste twee weken.
Sponsors opgelet: enkele adoptiedieren werden al gespot.

1 april: seizoensbegin met drie tochten. De hoogtepunten van de dag waren een bijzonder actieve groep van ongeveer 20 grote tuimelaars, die we tijdens ontelbare sprongen konden observeren, twee potvissen, die we telkens bij twee tochten op de terugweg vonden en een enorme gemengde groep van ongeveer 120 dieren bestaande uit grindwalvissen en grote tuimelaars.

De eerste gespotte adoptiedieren van het seizoen waren de grienden Baby Hook, Sierra, Sonja, Pedro, Rikki, Oliver en Franzfin, in wiens familie ook een grindwalvisbaby zwom, onze baby Toni van het seizoen. We konden de verticale geboortestrepen nog duidelijk zien. Het kleintje zwom dicht bij zijn moeder. Het is altijd leuk om gezonde pasgeborenen te zien na de winterstop. Bij de tuimelaars was dolfijndame Lolly mee. In de meer dan 10 jaar dat we haar reeds kennen, werd ze al drie keer moeder. Ze is gemakkelijk te herkennen aan de schimmel op haar rugvin.

2 + 3 april: we zagen een groep snelspringende gewone dolfijnen, die we een tijdje konden vergezellen. Vóór een containerschip sprongen tuimelaars. We zien ze vaak in de hoge golven vóór schepen. Bij het zogenaamde ‘bowriding’ sparen ze energie, omdat ze door de stuwkracht kilometers ver kunnen „meereizen”.
De gespotte adoptiedieren waren: Sonja, Sierra, Rikki, Pedro, Nina, Oliver, Gorro en Vicenta met haar jong.

Jammer genoeg zagen we ook twee grindwalvissen die werden gechipt. Bij één van hen konden we de chip in de rugvin nog zien. Bij de andere was hij er al afgevallen; toch konden we de lichtere plek, waar hij bevestigd was geweest, onderscheiden. Verder vonden we een griend met een grote, lange schram op de kop.

Van 4 tot 8 april blies de wind zo fel dat we niet dachten aan uitvaren.

9 april en 10 april: grienden, tuimelaars, gestreepte dolfijnen en een potvis waren de hoofdrolspelers van deze twee dagen. Adoptiedieren: in een groep van tuimelaars viel Puzzle op. Ook Lolly zagen we weer. De gespotte geadopteerde grindwalvissen waren Rikki, Vicenta, Pedro, Sierra, Sonja, Nina, Gorro en Franzfin.

De 11de april kunnen we alleen beschrijven met de woorden „Een formidabele potvisdag”.

Bij de bemanning aan boord ontstond er echt een wedstrijd om te zien wie de volgende potvis wel zou vinden. In totaal hadden we op deze dag zes waarnemingen van de giganten. Tijdens het duiken kunnen we goed de anders gevormde staartvinnen zien, waaraan de dieren kunnen worden herkend.

Op 12 april was er maar één tocht door de opkomende wind. Er werd een potvis gespot en ook grienden, waaronder Vicenta.

Onze marinero David zag op 13 april bij hoge golven en sterke poniente heel ver weg een heel hoge blaaswolk. Maar deze keer was het een andere reus: een vinvis, die zijn ingeademde lucht tot 5 meter hoog kan uitstoten. Het was een moeder met een kalf, die op haar gemak naar het oosten trok, dus naar de Middellandse Zee. Dat is uitzonderlijk, want normaal gezien trekken de dieren rond deze tijd van het jaar richting de Atlantische Oceaan. We konden ze zeer goed observeren, omdat de kleine vinvis nog niet zo lang onder water kon blijven en beide dus vaker dan normaal aan de oppervlakte kwamen, om in te ademen. Aangezien we ze erg ver naar het oosten waren gevolgd, hadden we een ongemeen lange terugweg tegen de hoge golven in. Vlak vóór Tarifa verraste ons een grote zwerm van ongeveer 30-40 flamingo’s, die richting de Atlantische Oceaan vlogen. Hun wondermooie roze kleur bood een ongewone waarneming.

De 14de april bracht ons grindwalvissen die in de hoge golven („hileros”) aan het surfen waren en een potvis tijdens de eerste excursie. Tuimelaars waren op de tweede trip te zien en tijdens de derde tour kwam ons adoptiedier Observador dan misschien dichter bij de boot. Hij draaide zich om en zwom heel langzaam naar ons toe. De adem van de crew en de passagiers stokte haast, toen de kolos uiteindelijk naast de boot onderdook en zijn enorme staartvin in de lucht strekte.

De adoptiedieren van de dag waren Gorro, Sonja en baby Leila, de eerste babytuimelaar van het seizoen.

Een grote gemengde groep van 60 gestreepte en 40 gewone dolfijnen vergezelde onze boot op 15 april, tot grote vreugde van de vele kinderen aan boord. De dieren waren heel dicht bij ons en we konden veel jongen waarnemen. Observeren hoe de kleine dolfijnen stuntelig proberen hun moeders te volgen, dat is iets heel bijzonders. Gewoon schattig. Die ochtend zagen we ook een grote familie van grienden, tuimelaars en als toemaatje een potvis, die zich nog een hele tijd liet zien. Vijf soorten zeezoogdieren in twee uur. Wat een geslaagde tocht!

Heel speciale gasten hadden we op de tweede tour: het televisieteam van „Pia und die wilde Natur“.

De filmcrew had ook meteen twee vinvissen vóór de cameralens. Wat een geluk! Onze kapitein, Antonio, had de moeder met haar kalf vlak vóór onze boot bemerkt. Ze waren op weg naar de Atlantische Oceaan. Intussen was de golfslag sterk toegenomen en we moesten de beruchte „hileros” oversteken, om weer in rustigere wateren te komen. Pia en het filmteam kwamen bij Katharina op het flydeck. Zo konden ze de zeer grote school van 40 grindwalvissen, die dicht bij de boot speelden en zich rolden en spyhopten, goed observeren. Katharina beantwoordde veel vragen daarover vóór de lopende camera.

Een succesvolle dag eindigde met de derde trip, waarop een actieve groep tuimelaars, die veel sprongen uitvoerden, ons verraste.

Onder de gespotte adoptiedieren zaten Salto, Rikki, Vicenta, Sierra en Fernando.