Roze flamingopracht in de lucht en een kleine verspreking met een goed einde

Tekst: Jessica Baum, Foto’s: firmm

Tijdens de tocht om 12 uur op 21.08.14 hadden we het geluk om zeer zeldzame gasten te kunnen observeren in de Straat van Gibraltar. Al kort nadat we de haven van Tarifa hadden verlaten, konden de passagiers en ik door de microfoon de stem van Katharina Heyer horen, die aankondigde dat we nu flamingo’s in de lucht konden zien! Een echt speciale, vooral ook zeldzame aanblik, aangezien je de dieren helaas erg vaak niet meer kan waarnemen op het zuidelijkste punt van Europa.

Dat zou echter niet de enige verrassing voor onze gasten zijn. Spoedig na onze ontmoeting met de flamingo’s kwamen we ook al grienden tegen. De grindwalvissen zijn doorgaans vrij rustige tijdgenoten, omdat ze ‘s nachts actief zijn om op inktvissen te jagen. Daarom zwemmen ze overdag tamelijk ontspannen aan het wateroppervlak, om vooral ‘s ochtends te kunnen slapen. Maar deze keer gedroegen de dieren zich anders. Ze waren erg speels en kwamen uit eigen beweging naar onze „Spirit“ gezwommen. We konden ook enkele jonge dieren waarnemen in de groep. De dieren draaiden zich op hun rug en toonden ons hun buik met het prachtige, witte patroon, dat zich duidelijk van de rest van hun overwegend zwarte lichaam onderscheidt. Sommige grienden konden we ook zien tijdens het zogenaamde „spyhoppen”. Daarbij strekken de dieren hun kop bijna verticaal uit het water, om de gebeurtenissen om hen heen beter te kunnen observeren!

We ontmoetten nog een andere groep, die naar onze boot toe kwam. Katharina riep door de microfoon om: „Daar komen de orka’s aangezwommen.” Natuurlijk renden alle gasten en ook ik meteen naar de boeg, want orka’s zijn inderdaad een ware sensatie, vooral omdat dit een twee uur durende tour was. De orka’s spotten we – met een beetje geluk – meestal alleen op de drie uur durende tochten, aangezien we daarvoor gewoon verder weg naar de Atlantische Oceaan moeten varen, want de orka’s houden zich op in het gebied van de vissers.

Ik dacht ook even: „Hmm… Vreemd. Dat zijn toch nog steeds de grienden!” Maar toen al merkte Katharina zelf haar kleine vergissing en maakte de gasten duidelijk dat ze zich had versproken.

Aangezien het nu al eens was aangekondigd, zou het natuurlijk een perfecte afsluiting van deze tocht zijn geweest, effectief nog de orka’s te ontmoeten. Om de orka’s te vinden, moesten we heel ver varen in het zuidelijke gebied.

Eigenlijk mogen we daar zelfs niet heenvaren, want het gaat over Marokkaanse wateren. Maar Katharina heeft via de radio bij Tanger Traffic speciaal aangevraagd, of we bij wijze van uitzondering mochten verblijven in dit gebied. We mochten, en inderdaad! De inspanning was de moeite waard! Verder voorop wachtten de orka’s op ons. Alle gasten waren helemaal buiten zichzelf, omdat het toch al iets heel bijzonders is om deze gracieuze dieren te kunnen bekijken in het wild.

Nadat we de orka’s een tijdje hadden vergezeld, moesten we ons helaas tegen 13:30 uur alweer op de terugweg naar Tarifa begeven, want we waren op de zoektocht naar de orka’s een groot stuk van onze thuishaven weggevaren. Echt een leuke trip, die iedereen zich zeker zal blijven herinneren.