Reuzen in juni
door Sonja Van Den Bossche
Tekst: Brigitte naar notities van Katharina; Foto's: firmm
Een vinvis observeren is altijd iets heel bijzonders, omdat je deze baleinwalvis niet zo vaak te zien krijgt. Het is de walvis die we hier in de Straat van Gibraltar van alle zeven soorten wel het minst vaak zien. We hadden de reuzen dit seizoen ook al gemist en hoopten dat het gauw tot een ontmoeting zou komen. Zo gebeurde het dat onze kapitein Antonio, die steeds op de uitkijk staat voor vinvissen, op 14 juni niet op de boot was. De andere bemanningsleden maakten er een grapje van en stuurden hem vóór het vertrek van de boot om 10 uur een bericht dat het vandaag de dag was, waarop we de eerste van het seizoen zouden zien. En ze zouden gelijk krijgen. Om 11u20 vonden we drie vinvissen die westwaarts zwommen. Tot groot genoegen en tot leedvermaak van de crew en tot ergernis van Antonio.
In de tweede helft van juni werden we inderdaad bedeeld met vele waarnemingen van de twee grote walvissen. Op 18 juni zagen we telkens één potvis per tocht, op de 20ste één om 11u05. Maar het werd nog beter. De 22ste juni bezorgde ons een potvis tijdens de eerste trip en meteen 15 minuten na de start van de 2de excursie een vinvis, die naar het westen zwom, zoals gebruikelijk is in deze tijd van het jaar. Daarna ging het snel. Een potvis om 13u50, de volgende om 14u05 en dan nog één om 14u10. En zo ging het ook de volgende dag verder.
-
De kop van een potvis -
De staartvin van een potvis -
Vinvis... -
... met Tarifa op de achtergrond
Op 23 juni hadden we eveneens het genoegen om drie van de reusachtige tandwalvissen te zien. De eerste konden we goed bekijken; later zagen we er nog één verder weg en nog één in de verte. Op 25 juni waren het opnieuw de vinvissen die ons verrukten: na een al zeer goede tocht met grindwalvissen en grote tuimelaars - we waren al op de terugtocht - onderscheidden we van verre een blaaswolk. Het was een moeder met haar jong. Daarna merkten we in de verte drie andere fonteinen. De blaaswolk van beide grote walvissen is gemakkelijk te onderscheiden van alle andere in de Straat van Gibraltar, want alleen de vinvis heeft twee blaasgaten in het midden van de kop en alleen de potvis heeft zijn blaasgat niet in het midden. Vooraan links, zodat de uitgeademde lucht in een hoek van 45 graden naar links gaat.
Uiteindelijk haalden we de dieren, die snel in westelijke richting zwommen, in. De gasten aan boord kregen na een toch al goede trip een echt vinvisspektakel. De omhoog gespoten ademlucht van de drie baleinwalvissen was een bijzondere afsluiting van de dag.
-
Vinvis op 23 juni -
Potvis... -
... tijdens het duiken
Op 28 juni verraste een potvis ons en de dag daarna trokken alweer twee vinvissen ons voorbij. Op de laatste dag van juni wachtte ons al bij het vertrek om 16 uur een heerlijk moment. We verleenden voorrang aan de grote ferry, die vanuit Tarifa naar Tanger vaart, en lagen achter hem in de rij om de haven te verlaten. Kort daarop zagen we weer twee vinvissen in het kielzog van de veerboot. De ferry accelereerde snel en verdween, maar wij konden de dieren nog een eind vergezellen en observeren. Tijdens deze trip zagen we na lange tijd ook nog eens een school gestreepte dolfijnen en een grote groep grienden, die bestond uit ongeveer 20 dieren met pasgeborenen.
