Potviswaarnemingen houden niet op...

Tekst: Katharina Heyer; Foto's: firmm

Een onvergetelijke waarneming vond plaats op 27 mei tijdens de laatste tocht kort voor 18.00 uur, toen we al op de terugweg naar Tarifa waren. Slechts ongeveer een halve mijl ver, in het noordwesten van Tarifa, zagen we het vierde potvisgeblaas gedurende deze tour. Toen we in de buurt van de blaaswolk kwamen, was de potvis plotseling niet meer te zien. Heel verbaasd keken we elkaar aan, omdat we hem meestal zien onderduiken. Waar was hij? Na lange tijd lag hij weer aan de oppervlakte, slechts zachtjes ademend en zonder grote blaaswolk. Hij kwam vertrouwd naar onze boot toe gezwommen, draaide zich vrij dicht erbij op zijn zij en toonde ons zijn open bek! En daarna zagen we zelfs zijn oog, dat nieuwsgierig omhoogkeek naar ons! Dit alles gebeurde in slow motion, heel langzaam en voorzichtig.

Ik had nog nooit een potvisoog zo dicht bij de boot gezien. Voor iedereen was dat een unieke afsluiting van deze dag.