Potvisdagen
door Sonja Van Den Bossche
Tekst: Katharina; Foto's: firmm
In de afgelopen weken hadden we een paar dagen met veel waarnemingen van potvissen. Over drie buitengewone zouden we jullie graag meer willen vertellen. De prachtige foto's spreken voor zich.
25 april:
Tijdens de eerste twee tochten op 25 april hadden we telkens 2-3 potvissen gezien. We wisten dus dat er enkele potvissen in de buurt waren en keken er uiteraard naar uit. Op de derde trip van de dag werd ons dan echter een heel bijzondere vreugde geschonken:
Observador verraste ons. Van een afstand konden we nog niet zien dat het echt ook Observador was. De potvis zwom naar de Atlantische Oceaan en begon heel langzaam te draaien, toen hij ons hoorde. Dan keek hij in onze richting en begon ons rustig te naderen. Hij haalde diep adem en zijn groot blaasgat verbreedde enorm. Heel langzaam, maar zeker kwam hij steeds dichterbij. Het was Observador, de ons bekende potvis! We hielden de adem in en verwachtten dat hij zou duiken. Maar Observador draaide en zwom parallel op een afstand van slechts 5 meter langs de zijwand van onze boot. We konden hem in zijn volledige lengte van ca. 16 meter van boven bewonderen. Hij trok kalm aan ons voorbij, zwom vooraan langzaam weg van de boeg van de boot en dook uiteindelijk onder.
Het verloop van de ontmoeting
-
De -
reus -
draait -
en zwemt -
dan -
rustig -
de boot -
voorbij, -
tot -
hij -
uiteindelijk -
duikt.
12 mei:
De 3de excursie op 12 mei is één van de meest grandioze tours geworden. Gewoon ongelooflijk!
Hij begon algauw bijzonder: een potvis, niet ver weg, omringd door meer dan 20 grindwalvissen, die hem erg lastigvielen. De potvis voelde zich duidelijk gestoord, want hij draaide en rolde van de ene kant naar de andere en daarbij sloeg zijn grote staartvin steeds opnieuw hard op het water. Het water spatte elke keer hoog op. Daarmee wilde hij de grienden, die hem op zijn zenuwen werkten, wegjagen. Dit schouwspel duurde heel lang tot hij er uiteindelijk in geslaagd was om door de grindwalvissen met rust te worden gelaten. Intussen hadden we echter al een tweede en meteen daarna een derde potvis gezien, maar deze twee zagen we alleen heel ver weg onderduiken.
Toen we een grindwalvisfamilie samen met grote tuimelaars vergezelden, zagen we een 4de en een 5de ver weg. Een 6de potvis dook vervolgens heel dichtbij op. We konden hem tijdig bereiken en hem weer te midden van 30 grienden bespeuren. Wat een opwindende tocht vol waarnemingen! Dat was echter niet alles. Al op de terugweg, niet ver van Tarifa, sprongen twee vinvissen uit het niets in de lucht en plonsden met enorme spetters opnieuw in het water! Tezamen met de bootbemanning juichten we allemaal tegelijkertijd en stormden weer naar het flydeck, vanwaar we konden zien dat het 3 vinvissen waren, die naar het westen zwommen. Ze sprongen nog een paar keer en we konden ze nog een tijdje goed vergezellen. Het was imposant, toen drie reuzen de adem naar buiten bliezen en ondertussen grote, hoge blaaswolken uitstootten. Wat een grandioze, fantastische trip!
25 mei:
De 25ste mei was alweer een potvisdag! Al op de eerste tour waren er 5 walvissen tegelijk aan de oppervlakte en op de derde dan waren er zelfs 7. We konden van de ene naar de andere varen en steeds weer de duiken zien. Onder hen was Observador, die werd lastiggevallen door veel grindwalvissen, zich ten slotte omdraaide en vervolgens naar ons toe kwam aan de boot. Hij ademde diep uit, begon te duiken en zwom daarbij onder onze boot door. Dan beneemt het je bijna de adem!