Tekst: Katharina Heyer; Foto's: firmm

Het 27ste seizoen in Tarifa heeft geduurd van 1 april tot 5 november 2024. April is met veel regen en wind begonnen. Daarna werd het een zeer bewogen seizoen, met matige wind en veel mooie, maar ook droevige ervaringen.

De gewone dolfijnen en de gestreepte dolfijnen zagen we geregeld in kleine, maar ook in grotere scholen.
De school orka's, die we al 27 jaar kennen, met onze adoptiedieren Matriarchin, Camorro en Baby Wilson, hebben we in totaal 5 keer aangetroffen. Daarbij kwamen waarnemingen van orka's van de groep uit Barbate, die door de aanvallen op zeilboten zijn opgevallen.

Het record van de waarnemingen van potvissen van vorig jaar werd dit jaar nog gebroken met ongeveer 400 waarnemingen. Er werden echter 94 vinvissen gespot, iets minder dan vorig jaar. Slechts 4 adoptiedieren werden niet gespot. Van onderzoekers uit het Middellandse Zeegebied, in de buurt van de Alboránzee, hebben we de bevestiging gekregen dat er daar meestal meer dan 100 grindwalvissen verblijven. We kunnen daarom aannemen dat bij ons vermiste dieren zich voor uitwisseling daar ophouden en dan 2-3 jaar later weer naar de Straat van Gibraltar zullen terugkeren.

Grote tuimelaars

Lolly kennen we al sinds 2007. Sindsdien was ze al 4 keer moeder. Ze heeft nog steeds dezelfde grote schimmel op haar rugvin, die niet erger is geworden. We zagen ze tussen 3 april en 30 oktober meer dan 30 keer.

Baby Leila wordt zoals elk jaar de eerste pasgeboren tuimelaarbaby genoemd. Op 29 juni konden we haar dopen en we zagen haar geregeld tot 30 september altijd dicht bij haar moeder.

Puzzle is nog altijd in grotere groepen op weg. Van 30 juli tot 5 oktober hebben we Puzzle geregeld te midden van grotere families ontdekt.

White Cap zwom meestal met Lolly in dezelfde familie en werd vanaf 21 mei tot 8 oktober dikwijls gezien.

Salto trekt altijd alle aandacht op zich met zijn sensationele sprongen. Vooral de kinderen aan boord zijn erg enthousiast over de vaak onverwachte sprongen.

Grindwalvissen

Baby Toni was zoals altijd de eerste pasgeboren babygriend. Aan zijn verticale geboortestrepen kon je zien dat hij nog maar 2-3 dagen oud was. Hij was springlevend, klaar om de wereld te verkennen.

Ponce, een heel groot mannetje, had deze zomer pech. Vanaf 2 april hebben we hem herhaaldelijk nog gezond gezien en vanaf 13 juli werd hij gevonden met een ernstig ontstoken verwonding op zijn rugvin. Hij moet verwond geworden zijn door biologen, die steeds weer proberen om walvissen te markeren met chips. Helaas doen ze dat vaak slecht en zitten de chips niet goed. Godzijdank geneest zijn ontstoken wond en we hopen hem volgend jaar dan genezen weer te zien.

Sierra was vroeger met Ponce onderweg. We hebben haar slechts één keer gezien op 15 april. Waarschijnlijk is ze geëmigreerd, nadat haar partner gewond was geraakt.

Johnny hebben we maar 7 keer waargenomen tussen mei en augustus. Hij was vooral altijd te zien tijdens grote „familiebijeenkomsten". Van hem hebben we helaas geen goede foto, omdat hij meestal afstand hield.

Fernando daarentegen is meer een dier dat van de kudde afgezonderd leeft. Hij vindt het leuker met slechts 2 andere grindwalvissen. Maar Dientes is er altijd bij. Hij werd meer dan 40 keer gespot en is herkenbaar aan zijn witte vlekken op de rugvin, die ook afkomstig zijn van een slordig aangebrachte chip.

Oliver en Nina hebben we meer dan 50 keer gezien! De twee zijn altijd samen op weg. Oliver als zeer groot mannetje en Nina als trouw, iets kleiner vrouwtje.

Dientes is al vele jaren een trouwe vriend van Fernando. Ook hij werd meer dan 40 keer geregistreerd.

Edu werd meteen vanaf de 1ste april tot het einde van het seizoen meer dan 50 keer gezien. Hij zwemt steeds trouw voorop als leider van zijn ca. 7-koppige familie met Baby Hook, Triángula, Nuria en Juan.

Baby Hook is de moeder van deze familie met Edu als vermoedelijke vader. Ze zorgde vooral voor Nuria en Triángula met haar jongen. Ze werd 55 keer gezien vanaf 1 april tot het einde van het seizoen.

Franzfin werd van begin april tot het einde van het seizoen ongeveer 40 keer waargenomen. Hij is een forse, grote en sterke macho en alleen maar van dichtbij kun je zijn kleine puntje aan het einde van zijn rugvin zien. Hij zwom in verschillende families.

Vicenta is gemakkelijk te herkennen. Haar twee rugblessures zijn onveranderd en lijken haar niet te hinderen. Antonio en Punto waren vaak in haar buurt te zien.

Rikki is met haar oude verwonding duidelijk herkenbaar. Ze was de hele zomer, van 3 april tot 4 oktober, zo nu en dan te zien vooral in grotere families. Ze houdt echter graag afstand van de boot.

Sonja is vaak van families veranderd. Ze heeft een opvallende, licht gekwetste rugvin en is daarom gemakkelijk te herkennen. Ze zwom vaak in het gezelschap van Luis, één van de grootste grienden in de Straat van Gibraltar.

Willy werd maar één keer gezien in een grote groep van meer dan 50 grindwalvissen. Allicht werd hij niet altijd geïdentificeerd. Van hem hebben we helaas geen foto, omdat hij meestal afstand hield.

Niet gezien werden: Pedro, Gorro, Drakula en Pomares. We hopen dat ze in de uitwisseling zijn met andere grienden in de Alboránzee.

Potvis

Observador kwam dit jaar maar 2 keer rechtstreeks naar de boot: op 3 mei en 6 mei. Zijn nieuwsgierigheid om ons nauwgezet te bekijken, is natuurlijk altijd uniek en opwindend voor onze gasten, maar ook voor onze bootsbemanning, die er zelf elke keer zeer onder de indruk van is. Zijn staartvin zo dicht bij de boot te zien, terwijl hij majestueus onderduikt, is adembenemend!

Orka's

(De stammoeder) Matriarchin zagen we tot onze grote vreugde op 5 dagen, tussen 19 juli en 8 augustus. Ze was altijd samen met haar zoon, de vader van de school: Camorro.

Camorro is een grote en trotse orka, die zijn jongen vaak probeerde bij te brengen hoe ze vis moeten vangen. Ook het eten van vis eten moet worden geleerd. In zijn familie bevond zich ook

Baby Wilson, die zich heeft ontwikkeld tot een nieuwsgierige tiener. Hij zou intussen 10 jaar oud moeten zijn en zwemt heel vrij, ook buiten de familie. Hij wilde steeds weer achter aan de boot het opborrelende water bij de motor inspecteren.

Rivera, de jonge orka, groeit langzaam op tot een volwassen mannetje en was altijd in de familie met Camorro te zien.

De orkafamilie, die gewoonlijk in de buurt van Barbate leeft en ook dit jaar van de zeilboten hield, was 6 keer te vinden, maar slechts één keer samen met onze „oude" orka's. Deze nieuwe orka's hebben we tot nog toe geen namen gegeven. Maar ze zijn zonder twijfel veel „franker" dan onze tot nu toe bekende orkafamilie.