Overzicht adoptiedieren 2020

door Sonja Van Den Bossche

Tekst: Katharina Heyer; Foto’s: firmm

Nog nooit in onze firmm-geschiedenis hadden we zo’n kort seizoen (1 juli – 7 september 2020). Daarom kan het zijn dat enkele foto’s niet zo scherp zijn of dat we van sommige dieren helemaal geen foto hebben. Wel hebben we alle in de tekst vermelde adoptiedieren gezien, maar door de kortere tijd hadden we niet zoveel mogelijkheden om goede foto’s te maken zoals gewoonlijk.

Grote tuimelaars

Lolly is nog steeds heel gemakkelijk te herkennen aan de schimmelaantasting op haar rugvin. Ze leeft in een grote groep van ongeveer 20 tuimelaars en wordt altijd vergezeld door haar jong. Ze nadert vaak de firmm-boot. We hebben haar deze zomer meteen aan het begin van juli gezien en daarna telkens weer geregeld.

Baby Leila noemen we elk jaar de eerste babytuimelaar van het seizoen. Dit jaar zagen we de Leila van dit jaar pas in juli vanwege het vertraagde seizoensbegin. Een schattige, kleine babytuimelaar die nog heel onbeholpen naast zijn moeder zwom.

Puzzle is meestal mee in de grotere groepen tuimelaars. Met haar licht getande rugvin is ze heel gemakkelijk te herkennen.

Cutty hebben we niet dikwijls gezien, alleen aan het begin van de zomer en dan uiteindelijk nog eens eind augustus. Ze moet er in de grotere scholen, die we vaak ver van de boot hebben gezien, bij zijn geweest.

White Cap kwam vanaf begin augustus telkens weer dicht bij onze boot. Ze zwemt altijd zij aan zij met haar jong, dat ze al enkele jaren vergezelt.

Salto verrast ons steeds weer met onverwachte sprongen. Hij lijkt in zijn familie de springfanaat te zijn. Ook springen vóór de boeg van de grote vrachtschepen lijkt hem te bevallen.

Gorro

Grindwalvissen

Gorro hebben we op 23/07 voor het eerst gezien en daarna heel vaak de hele zomer door. We herkennen hem van ver, want zijn rechte rugvin springt erg in het oog. Bovendien is Gorro een opvallend groot griendmannetje. Hij is afwisselend in verschillende families onderweg.

Ponce zagen we pas in augustus weer. Hij is nog steeds een van de grootste mannetjes en laat zich al sinds jaren bijna altijd in gezelschap van Sierra zien, wat ook dit jaar het geval was. Hij is niet bang voor de boot, zodat hij makkelijk te fotograferen is.

Het gemakkelijk herkenbare vrouwtje Baby Hook verscheen meteen in de eerste dagen van het seizoen samen met Triángula en haar baby van 2019 om ons na de lange pauze te verwelkomen. Ze is eigenlijk een van de minst schuwe, want we kennen haar al gedurende zeer vele jaren en dus zal de firmm-boot haar ook nooit vreemd zijn. De twee wijfjes worden nog steeds vergezeld door Edu en Pedro.

Edu was net als vorig jaar altijd al op weg in de familie van Pedro, Baby Hook en Triángula. Hij was een van de eerste, die zich na de buitengewoon lange pauze weer aan de firmm-boot liet zien. Alle dieren van deze groep lijken de lange tijd goed te zijn doorgekomen.

Het grote mannetje Pedro naderde dit jaar na de extreem lange pauze de firmm-boot al op een van de eerste tochten. Samen met Edu, Baby Hook en Triángula vormde hij een onafscheidelijke, kleine familie.

Fernando dook meteen tijdens de 2de trip van het seizoen op. Hij was of met Dientes of nog met twee anderen onderweg. Fernando is al jaren een van de meest gespotte grienden. Als hij duikt, dan weten we dat hij lang onder water zal blijven, zodat we daarna meestal wegvaren.

Dientes namen we op 24/07 samen met Fernando waar. Net als de afgelopen jaren zijn de twee onafscheidelijk en altijd samen op weg. Dientes is even groot als Fernando. Beide zijn intussen haast uitzonderingsloos alleen onderweg.

Elk jaar noemen we de eerste pasgeboren grindwalvisbaby Toni. Dit seizoen konden we de Baby Toni van dit jaar op 3 juli heel dicht bij de boot bewonderen. Het kleintje had nog de typische verticale strepen aanwezig bij de geboorte. Maar in de loop van de zomer is hij heel flink geworden en nadert hij de boot zonder angst.

Lola met de zware blessure hebben we deze zomer helaas nooit gespot. Haar wond leek in 2019 weliswaar goed te genezen, maar vanaf de 2de helft van het seizoen 2019 tot vandaag hebben we haar niet meer gezien.

Franzfin herkennen we aan het opvallende, kleine uitsteeksel op zijn rugvin. Hij kwam maar een paar keer dicht genoeg bij de firmm-boot, zodat we hem met zekerheid konden identificeren. Hij zwemt liever wat verder weg en bekijkt ons van een afstand.

Johnny hebben we voor het eerst gezien deze zomer op 29/07. Hij werd een paar keer gespot, altijd in wisselende families. Hoewel hij een eerder kleine griend is, is zijn rugvin gemakkelijk herkenbaar. Hij was ook aanwezig op de grote familiereünie van 27/08.

Sierra hebben we deze zomer voor het eerst gezien op 22/07. Haar getande rugvin is markant. Ze is een vrij klein vrouwtje, dat in haar groep wordt vergezeld door 2 mannetjes. Het vaakst was ze op weg met Ponce.

Nina en Oliver kunnen we sinds begin juli waarnemen. De twee waren onderweg in een kleine groep, die nog wat afstand hield tot de firmm-boot.

Nina is ook van verre goed te herkennen aan haar karakteristieke rugvin met het haakje. Ze werden daarna in de loop van augustus weer familiarder.

Oliver is een forse, grote en sterke leider van deze groep.

We waren heel blij de gewonde Vicenta na de lange pauze weer in de Straat van Gibraltar te vinden. Haar grote wond is ondertussen goed genezen, maar het litteken is nog steeds duidelijk te zien. Ze blijft meestal op grote afstand van de boot.

Willy hebben we niet vaak gezien. Met zijn opvallende insnijdingen in de rugvin is hij echter altijd gemakkelijk herkenbaar. Hij is tamelijk klein en lijkt een actieve grindwalvis te zijn.

Pomares hebben we deze zomer voor het eerst gezien op 22/07. Hij is in een groep van 6 dieren op weg en is de grootste in zijn groep. Nog altijd is hij makkelijk herkenbaar aan zijn vele schaafwonden op de rug. Ze zijn niet beter geworden, maar zijn allemaal goed genezen.

Sonja kennen we sinds vorig jaar. Ze heeft opvallende, kleine beschadigingen op haar rugvin en is daarom goed te herkennen.

Drakula kennen we al sinds 2019 en we hebben hem ook op 21/07/2020 weergezien. Hij heeft een bijzonder opvallend gevormde rugvin, die op twee hoektanden lijkt, en werd daarom door onze crew Drakula genoemd.

Potvis

Observador is altijd goed voor een verrassing!

Deze keer vonden we hem op 8 augustus. Hij kwam niet dicht bij de boot, maar hij vergezelde ons opmerkelijk lang parallel en het scheen ons toe dat hij ons observeerde, net zoals wij hem observeerden. Toen sprong hij plotseling tot onze grote verbazing volledig uit het water.

Orka's

Sinds oktober 2014 nemen we Baby Wilson nu al waar. Dit jaar zagen we hem op 3 augustus in een bijzonder actieve groep van verschillende jonge dieren. Ze vonden het leuk om onze gasten achter in de boot met hun grote sprongen te verrassen.

Camacho, de grootvader van de huidige roedel, werd helaas gedurende de afgelopen drie jaar niet meer gespot. Zijn inmiddels volwassen geworden zoon is Camorro.

Camorro hebben we samen met zijn almaar groter wordende familie gezien op 3 augustus. Hij zwom ver weg van de vissersboten, net vóór Tanger. Hij was onderweg met verschillende jonge dieren, die dicht bij de firmm-boot speelden en sprongen. Onder hen was ook Baby Wilson.

Op 21 augustus zagen we eindelijk ook Lucía weer met haar kalf Estrella. Ze waren op weg in hun gewoonlijke, grote familie, waarin ook veel actieve jonge dieren leven. Lucía was bezig met het vangen van tonijn, terwijl Estrella haar nauwgezet gadesloeg.

De moeder en grootmoeder Matriarchin was er op 21 augustus weer bij, toen Camorro met de hele familie, waaronder ook veel jonge dieren, naar de Marokkaanse vissersboten kwam om te eten. Het is voor mij altijd een bijzonder genoegen om de oude Matriarchin nog in goede gezondheid te zien, daar ik haar nu al 23 jaar ken! Ze was toen al de oudste en zou ondertussen een respectabele leeftijd kunnen hebben bereikt.

Ga terug