Oktober, herfststormen en er middenin de orka's?!

Tekst: Christine Schmid; Foto's: firmm

Hoewel we in oktober al occasionele herfststormen hadden, waren de waarnemingen op alle dagen, waarop we met de boot konden varen, ongelooflijk goed. Potvissen, grindwalvissen, tuimelaars, de kleine dolfijnen, … alles waar we alleen maar kunnen van dromen.

Dan, op 28 oktober, voer onze firmm VISION eens te meer uit met zomerse temperaturen en spiegelgladde zee. Katharina en de bemanning hadden vernomen dat de orka’s in de buurt zouden zijn. Dus zetten ze koers naar het orkagebied. Onze gasten wisten uiteraard nog niets van de verrassing. Des te verbaasder waren ze, toen we de kleine groep grienden, die we onderweg tegenkwamen, maar heel kort observeerden, haast links lieten liggen. Kort daarna konden we de gestreepte dolfijnen zien springen in de boeggolf van een groot vrachtschip en slechts een paar minuten later verscheen er een hele school gestreepte dolfijnen, die onze boot een heel eind vergezelden.

En plots doken ze op: de orka’s! Het was een groep van 11 dieren, allemaal vrouwtjes, jonge dieren en een pasgeborene, waarvan de vlek achter het oog nog helemaal geel was. Ze sprongen en zwommen lang en dicht bij onze boot.

Op de terugweg, alsof dat nog niet genoeg opwinding was geweest voor deze tocht, kwamen er nog 3 potvissen!

Voor de volgende trip kwamen we bijna allemaal uit het kantoor mee op de boot, in de hoop dat de orka’s er nog altijd zouden zijn.

Ook deze tour begon veelbelovend::
Al na 15 minuten zagen we de eerste potvis. Hij bleef lang aan de oppervlakte en liet zich van alle kanten zien, voordat hij langzaam naast ons onderdook. We voeren al verder, toen hij nog eens aan de oppervlakte kwam en ons een tweede keer zijn indrukwekkende staartvin liet zien. Daarna was hij echter voorgoed verdwenen in de diepten van de Straat.

En we zagen al van verre een paar enorme sprongen. Het was een grote school tuimelaars, die ons een echte show gaf. Ze zwommen in de boeg, doken onder ons door en de dieren wat verder weg sprongen hoog in de lucht.

Nu voeren we al voorbij de Marokkaanse vissersboten, die ook een tonijn aan de haak hadden geslagen. De orka’s waren echter niet te zien. We zochten nog een tijdje, maar voeren dan uiteindelijk weer terug. De orka’s hadden blijkbaar hun buik vol gegeten en waren opnieuw naar de Atlantische Oceaan getrokken.

Op de terugweg ontmoetten we ook een grote groep gestreepte en gewone dolfijnen, grindwalvissen en als kers op de taart nog een potvis. Uiteindelijk waren er wel geen orka’s op deze excursie, maar 5 diersoorten tegelijk is ook iets, wat we niet alle dagen zien!