3 vinvissen, een potvis, veel grienden en 30 tuimelaars!
door Sonja Van Den Bossche
Tekst: Katharina Heyer - Foto's: firmm
De 30ste maart 2016 bood ons een heel bijzonder schouwspel! Bij levante met windkracht 5 verrasten ons hogere golven dan verwacht en ik maakte me al ongerust over wat we waarschijnlijk zouden vinden bij deze hoge golfslag. We waren reeds ver over de helft van de Straat van Gibraltar, toen plotseling niet ver vóór ons, de voorste helft van een vinvis ongewoon ver uit het water kwam. Onmiddellijk was iedereen als geëlektriseerd, omdat de reusachtige, schuimende plons voor allen goed zichtbaar was en we begonnen parallel aan de walvis, met de golven, mee te varen.
Hij dook links van de boot ook algauw weer op. Het duurde niet lang, vooraleer ik een 2de vinvis iets na de eerste kon aankondigen en dan nog een derde, die ongeveer 100 meter achter de eerste twee zwom. Bij elke verschijning kwamen ze buitengewoon ver uit het water, vermoedelijk door de zeer hoge golven. En zoals we spoedig zagen, zwommen vóór hen grote tuimelaars. Ze gebruikten de vinvissen waarschijnlijk om te spelen, zoals ze het vaak doen met onze boten. De vinvissen probeerden wel om de tuimelaars een duwtje te geven en kwamen daarom hoger dan anders uit het water.
Plotseling ontdekten we rechts van de boot een potvisgeblaas, dat ik natuurlijk meteen meldde in alle drie de talen.
Hij dook snel onder, terwijl we de vinvissen met onverminderde vaart volgden. En we vonden reeds een tiental grienden vrij dicht bij de boot, ook aan de linkerkant. Ze volgden de vinvissen, die intussen waren omringd door veel tuimelaars. Overal zagen we hoge spatten in de golven. En ver weg sprongen hierna zelfs nog gewone dolfijnen, alsof ze er ook bij wilden horen. Toen nog een kleine groep van gestreepte dolfijnen de snel westwaarts zwemmende vinvissen volgde, hadden we al 6 walvissen en dolfijnsoorten gezien! Alleen de orka’s ontbraken nog!
We waren ondertussen heel ver in de richting van de Atlantische Oceaan gevaren, wat we bij deze hoge deining normaal gesproken niet doen, omdat een lange weg terug, tegen de golven in, te wachten stond voor ons. Toen ik naar beneden bij de gasten en de bootbemanning kwam, begon iedereen te vertellen. Alle gasten, maar ook de schippers sinds vele jaren, haastten zich met hun commentaren over hun belevenissen en waren dolblij. Dat was ook voor mij één van mijn sensationeelste boottochten!