Het orkaseizoen 2024 ...

Tekst: Brigitte; Foto's: firmm

… was door het aantal waarnemingen nogal ontgoochelend. Maar anderzijds waren enkele ontmoetingen zeer opmerkelijk en intens.
10 keer hebben we de grootste van alle dolfijnen gezien. Vijfmaal in juli en vijfmaal in augustus. De eerste twee keer in juli hebben we ze zelfs telkens ontmoet op een twee uur durende tocht.

Ik had het geluk erbij te zijn op 15 juli op de tocht van twee uur, toen we de orka’s vonden. Nog nooit had ik de dieren zo dichtbij gezien. Ze kwamen bij de boot en inspecteerden nieuwsgierig de onderkant. Ik stond in het achterste deel van de Spirit aan de reling en had een orka vlak onder mij. Hij zwom naast de boot, verdween weer onder de achtersteven, waar het roer zit, en onderzocht verder. Ik stelde me even voor hoe de bemanningen van de zeilboten zich moeten voelen, als één of meer van deze dolfijnen met het roer van hun boot knoeien. Ik daarentegen kon ze rustig en vol fascinatie gadeslaan, omdat ze niets doen wat niet mag aan ons schip. Toen de orka weer aan mijn kant opdook, keek hij naar mij op. Ik kon het oog zien en zijn blik voelen. Dit moment was gewoonweg fantastisch.

Wat was er bijzonder aan het seizoen 2024?

We hebben dit jaar twee verschillende groepen gespot, waarvan het gedrag enorm verschilde. Het gedrag van de school uit Barbate was ongewoon en nieuw voor ons. Vroeger kwam het soms wel al voor dat jonge orka’s zich amuseerden in het borrelende water achter de boot, maar het feit dat ze aandachtig de achtersteven van de boot bekijken en zo lang in de buurt blijven, is opmerkelijk.
De vaste school rond onze adoptiedieren Matriarchin en Camorro, die we al heel lang kennen, houdt doorgaans graag afstand. We zijn ze 5 keer tegengekomen in juli en in augustus.

De groep, die gewoonlijk vóór Barbate rondhangt en graag met zeilboten interageert, daarentegen is veel „brutaler”. Deze school hebben we 6 keer gezien; één keer daarvan, op 30 juli, waren beide groepen samen op weg.
Deze dieren komen dichterbij en op twee dagen hebben ze de boot zelfs een duwtje gegeven met hun kop. De eerste keer was het nog zachter. Een gast vertelde me na de trip: „Mijn kinderen wilden zelfs niet meer naar boven komen (Opmerking: ze zaten in het benedenruim met de onderwater vensters), omdat de orka’s vlak vóór de vensters waren en op de boot hebben geklopt.” De tweede keer was het al iets sterker en de schokken waren ook duidelijk voelbaar boven op de boot.
Ook bij de vissers gedraagt deze school zich opdringeriger. De vissers halen daarom sneller de vissen aan boord en laten ze niet aan de kant hangen. We konden ook eens zien hoe een visser snel de motor uit het water haalde, toen de dieren naderden.

De Iberische orka’s…

… zijn een subpopulatie die nog uit ongeveer 35-40 dieren bestaat. De IUCN stipt ze aan als ‘Critically Endangered’ (met uitsterven bedreigd) op de Rode Lijst van de bedreigde diersoorten. Daarom zijn ze ook beschermd. Sea Shepherd Frankrijk, samen met WeWhale, heeft het zich daarom dit jaar tot taak gesteld om deze dieren te bewaken, door in de Straat van Gibraltar te patrouilleren en in te grijpen, als ze worden bedreigd of aangevallen. We hebben hun boot een paar keer op zee gezien.

Daarmee sluiten we het orkaseizoen 2024 af en we kijken uit naar vele ontmoetingen met de andere bewoners vóór de kust van Tarifa.