Het nieuwe seizoen 2018 begint met griend-, tuimelaar- en potviswaarnemingen

Vandaag is het een spectaculaire dag, heel zonnig en windstil

Ik heb gewacht op een dag als deze, om een dolfijn- en walvisobservatietocht te maken. Vooral na alle stormen die we hadden! Ik heb deze buitengewone dag gekozen om met grote blijdschap en hoop op de boot te stappen en de walvissen van de Straat van Gibraltar te zien, vooral mijn lievelingen, de grindwalvissen.

Ik heb ze erg gemist, omdat ik ze vorig jaar voor de laatste keer zag. Na ongeveer een halfuur vertelde Katharina, die vanaf het dak van de boot naar hen zoekt, dat er grienden in zicht waren. En weldra zagen we hoe hun zwarte lichamen in de zee lagen en in de zon schitterden. Indrukwekkend! Er waren geen twee of drie grindwalvissen, maar verschillende families samen, heel ontspannen en dicht bij de boot, vergezeld door grote tuimelaars, die ons begroetten met hun acrobatische sprongen.
(Opmerking firmm-onderzoek: Er waren ongeveer 80 grienden, waarvan 70 volwassen dieren en tien jonge dieren, waaronder twee pasgeborenen, bij wie we nog duidelijk de geboortestrepen konden zien, daarbij 30 tuimelaars. Onder de grindwalvissen konden we veel sponsordieren herkennen, zoals Johnny, Ponce, Sierra, Dientes en Fernando. Bij de tuimelaars was de ons bekende Lolly mee.)

Vol vreugde en energie genoten ze van hun leven in vrijheid – niet zoals in een dolfinarium – en begroetten ons met hun staart- en borstvinnen. De aanwezigheid van deze prachtige zoogdieren heeft iedereen aan boord verrukt. Het leek alsof alle dieren waren gekomen, om ons blij te maken en ons te verwelkomen in dit nieuwe walvis- en dolfijnobservatieseizoen.

Nadat we lange tijd van het gezelschap van de grienden en tuimelaars hadden genoten, vernamen we dat er een potvisblaaswolk werd gespot

Snel stevende het schip op de blaaswolk af, maar de potvis was al aan het duiken, toen we hem bereikten en liet ons zijn mooie staartvin zien.

Vijf minuten waren verstreken en opnieuw zagen we een potvis. Deze keer was het een groot dier, dat rustig op het water lag. We konden genieten van de aanblik van zijn enorme lichaam, dat eruitzag als een rots in de zee, totdat hij uiteindelijk onderdook en ons zijn grote staartvin toonde. Hoe mooi!
(Opmerking firmm-onderzoek:Het dier heeft een grote, witte vlek op de rug. Het zou om een schimmel kunnen gaan. We zullen het dier verder observeren. Het is heel gemakkelijk te identificeren door deze eigenaardigheid.)

Nu moest de boot terugvaren naar de haven van Tarifa. De twee uur zijn waanzinnig snel voorbijgegaan en elke minuut van deze wondermooie trip was leuk.

Het is ongelooflijk hoeveel walvissen er zijn in de Straat van Gibraltar

Dit bewijst ons, dat we ze veel sterker moeten beschermen, opdat deze kostelijke zoogdieren in vrede kunnen leven, zonder te verstikken in de steeds toenemende hoeveelheid plastic en afval, die door onze schuld in de zee terechtkomt. Veel dieren sterven door het afval en we moeten beseffen dat de afvalproducten vroeg of laat bij ons terugkomen via het voedselweb. We moeten ons om onze planeet bekommeren. Ik ben dankbaar dat ik mocht deelnemen aan deze excursie. Het was overweldigend!