Droomtijd
door Sonja Van Den Bossche
Tekst en foto's: Dominik Aschenbrenner
Een paar weken geleden kregen we een e-mail van Dominik, die ons vroeg om te luisteren naar een lied dat hij had geschreven over orka’s. Aangezien het onderwerp Dolfijnen in gevangenschap ons heel na aan het hart ligt, waren we meteen enthousiast over zijn muziek . In de volgende tekst beschrijft hij hoe het lied tot stand is gekomen:
De term „Droomtijd” vindt zijn oorsprong in de mythologie van de oorspronkelijke bewoners van Australië.
Aboriginals leggen hun leven en gedachten niet vast in boeken, maar geven belangrijke gebeurtenissen mondeling door van generatie op generatie door het vertellen van de „droomtijd”-legenden. Het idee van deze fascinerende cultuur wilde ik overbrengen in de vorm van een lied.
De drang om naar de pen te grijpen, voel ik meestal vanuit een diepe emotie of na een bijzondere ervaring. Dat was ook bij „Droomtijd” de trigger. In maart 2018 reisden mijn vriendin en ik met de auto door West-Australië. Nadat we een paar jaar tevoren, in de VS, bewust beslist hadden om een van de themaparken niet te bezoeken, keken we tijdens de roadtrip uit naar duurzame aanbiedingen voor walvisobservatie. Aanvankelijk konden we echter niets overtuigends vinden, dat zich onderscheidde van deze typische pleziervaarten.
Toen we het al bijna hadden opgegeven, deed zich de gelegenheid voor om met een zeebiologe uit te varen in een kleine, onopvallende plaats, die enkel op doorreis lag. Na acht uur zware zeegang dook dan plots een hele pod orka’s op in de verte. Eén van de zwaardwalvissen zag er bijzonder nieuwsgierig uit, zwom een beetje opzij geleund onder de boot door en keek ons recht in de ogen.
Dit moment grifte zich zo sterk in mijn geheugen dat het me gewoonweg niet meer los wilde laten.
Hoe diepgaander ik me daarna met het onderwerp Walvissen in gevangenschap bezighield, hoe kritischer mijn kijk op dolfinaria of soortgelijke amusementsinstellingen werd.
Vanaf hier nam het songwriting-proces een drastische wending. Om het effect nog te versterken, besloot ik het geheel vanuit het ik-perspectief te vertellen. Ik besef dat een lied de bezielende ontmoeting, die me in mijn anders gaan denken heeft versterkt, niet kan vervangen. Misschien kon ik op mijn manier bijdragen om voor een bewustzijn voor dit thema te zorgen?!
Het lied kunt u via volgende link beluisteren: Traumzeit by Dommie Bars (song.link)
Aangezien het lied in het Duits is, is hier de vertaling van de songtekst:
Wij vertellen verhalen uit de droomtijd.
Man, wie weet of daar nog lang plaats voor is?
Want wat ze niet begrijpen, zullen ze altijd najagen,
de laatste in hun soort: orka’s. (2x)
*****
Indianenstammen noemen me Blackfish.
Werd beroemd op National Geographic.
Doe mijn best, verkoop veel toegangskaarten
en knuffelbeesten. Moest daarvoor zoveel leed doorstaan.
*****
Man, ik bedoel niet mijn hangende rugvin.
Ach, alstublieft, wat denk je dat ik voel?
De stem van de walvissen, onze prachtige taal,
overstemd door de dreunende filterinstallatie.
Wat jullie horen, zijn klikgeluiden,
wat ons rest: alleen de blik in het blauw.
Nu is de opstand gepland,
het geluidsrepertoire van mijn clan, ah.
*****
Wij vertellen verhalen uit de droomtijd.
Man, wie weet of daar nog lang plaats voor is?
Want wat ze niet begrijpen, zullen ze altijd najagen,
de laatste in hun soort: orka’s. (2x)
*****
We kwamen uit het zwart onder de radar.
Zie je met de sonar. Ineens zijn we heel dicht bij je.
Aquaparken willen mij voor hun doeleinden hebben.
Moet voor de gasten nog veel pirouettes maken.
Door de jaren heen werd de jager de gejaagde.
Mensen hielden zich niet aan hun beloften.
Sindsdien alleen een zwemmende clown in de circuspiste.
Vóór mijn ogen steeds dit grijze behang.
Kwelling in de glitterwereld,
tot er niemand meer overblijft om verhalen te vertellen.
Getemd als een magneet voor het publiek.
De paar trucjes doden je niet, Tilikum.
*****
Refrein