De intocht van de grienden na de levante

Tekst: Sonja Van Den Bossche en Katharina Heyer; Foto's: firmm

Dit jaar hadden we al enkele keren het geluk een ongewoon groot aantal grindwalvissen te ontmoeten. Allereerst al kort na het begin van het seizoen, meer bepaald op 14 april, toen we 150 grienden, ingedeeld in verschillende groepen, vonden.

Dat werd op 15 mei nog overtroffen met de waarneming van 200 grindwalvissen. Op 13 juni zagen we 180 dieren en op 15 juni 120; op deze dag waren er ook in totaal vijf pasgeborenen bij. Opvallend is dat dit hoge aantal dieren telkens tijdens een twee uur durende tocht werd gespot en niet verspreid over de hele dag.

Op één uitzondering na werden deze grote groepen altijd gespot na dagen met felle levante. Ze kwamen uit de Middellandse Zee, waar ze graag de levante-dagen doorbrengen. Vooral als ze jongen hebben, die ze van de hoge golven weg willen halen.

Lees hier hoe onze vrijwilligster Sonja een van deze dagen heeft beleefd en beschrijft:

Drie levante-dagen scheidden ons van onze walvissen en dolfijnen in de Straat van Gibraltar. Maar vandaag kunnen we eindelijk weer uitvaren. En wij en onze gasten koesteren hoge verwachtingen voor de komende trips. Bingo!

Onze derde tocht van de dag om 16 uur begint met grote tuimelaars, die springen vóór een cargo ver weg. Algauw is er een kleine groep tuimelaars dicht bij de firmm Vision en een ander vrachtschip nadert onze boot. Katharina geeft commentaar: „De dolfijnen zullen nu de boeggolven van dit grote schip opzoeken en beginnen te surfen.” Zo gezegd, zo gedaan: onmiddellijk hierna springt één van hen hoog in de lucht vlak vóór de cargo.

Later hoeven we niet ver te gaan om een andere soort hier levende zeezoogdieren te vinden, een kleine grindwalvisfamilie. In korte tijd zijn ze vergezeld van een paar grote tuimelaars. En vóór we het weten, zijn we volledig omringd door een zeer grote groep grienden.

Tot zover niets nieuws onder de zon: dit overkomt ons voor de tweede keer dit walvisobservatieseizoen net na een levante-pauze. Maar met 200 dieren bij elkaar doen we het vandaag veel beter dan een paar weken geleden, toen we „slechts” 150 individuen spotten. Bovendien is het ongelooflijk dat zo’n groot deel van de grindwalvispopulatie hier momenteel aanwezig is en dat we eigenlijk (onuitgenodigde) gasten zijn op een „grindwalvisfamiliereünie” in open zee!

Soms liggen deze dieren perfect roerloos aan de oppervlakte en we kunnen ze horen in- en uitademen. Ze piepen luid de hele tijd… Maar ontspanning en andere activiteiten zijn ook belangrijk. Enkele grienden zijn heel nieuwsgierig en we zien ze vaak spyhoppen. Andere spetteren rond of rollen zich in het kalme water. Eentje zwemt heel lang op zijn rug en toont ons zijn lange borstvinnen. Hij voelt zich op zijn gemak bij ons en lijkt ons toe te wuiven. En de grote tuimelaars zijn er nog steeds; ze uiten hun tevredenheid met de serene sfeer door af en toe op en neer te springen.

„Er bevinden zich een paar adoptiedieren in de groep: Oliver, een groot mannetje, Sierra en Pomares. En veel jongen,” zegt Katharina trots.

Geleidelijk aan zwemt een deel van de grindwalvisfamilie langzaam naar onze boot toe. „Visión Submarina,” horen we Katharina enthousiast aanbevelen. „’t Is nu of nooit!” denk ik bij mezelf en ik ren vlug naar beneden. Als ik door de vier kleine onderwatervensters kijk – eerst rechts, dan links – kan ik mijn ogen en oren niet geloven. Er zijn overal grote, zwarte lichamen om me heen, die een luid, piepend geluid maken, sterker dan voorheen. Ik kan zelfs hun littekens op de huid in verschillende vormen, achtergelaten door scheepsschroeven, vislijnen en netten, opmerken. Tegelijkertijd spreekt een van de passagiersters haar diepe bewondering uit: „G-A-A-F!”

Nadat we ongeveer een halfuur bij de grienden zijn gebleven, hopen we stiekem dat Katharina de tijd zal vergeten, maar dat doet ze niet. „Het is nu tijd om vaarwel te zeggen aan de walvissen en dolfijnen. We moeten terugvaren naar Tarifa.”

We kijken al uit naar onze volgende excursies met firmm, want de zee heeft zoveel meer te bieden…