Belangrijk nieuws

Tekst: Brigitte; Foto's: firmm

Op 16 mei, nog vroeg vóór de eerste trip, werd onze kapitein Dani opgebeld door twee van zijn neven, die tonijnvissers zijn in de Straat van Gibraltar. Ze hadden sensationeel nieuws, dat Dani onmiddellijk doorgaf aan Katharina. In het besef dat ze de gasten van de eerste tocht een bijzondere verrassing konden aanbieden, voer de bemanning om 10 u 30 goedgeluimd in de richting van de Atlantische Oceaan, juist tot bij de vissers die daar wachtten.

Regelmatige lezers van onze blogs en alle firmm-vrienden zouden nu al hebben kunnen raden wat er naast de vissersboten op ons wachtte: het waren inderdaad de orka’s.

We telden in totaal 10 zwaardwalvissen, waaronder twee of drie jonge dieren, die nog geen jaar oud waren. Het bezorgde ons buitengewone vreugde dat we onder de dieren twee ons nauw aan het hart liggende bekenden vonden: het imposante mannetje Camorro en de oude Matriarchin. Over de laatste hadden we ons al een beetje zorgen gemaakt, omdat we haar alvast drie jaar niet meer hadden gezien. Vooral van Katharina’s hart viel er een steen, want ze kent deze orka toch al zoveel jaren. Ik vroeg haar na de tour of ze zich in de 25-jarige geschiedenis van firmm kon herinneren de orka’s ooit zo vroeg in het jaar te hebben gezien. Ze ontkende en vertelde me verder dat ze de excursie bijzonder vreedzaam en idyllisch vond. Wat zeer mooi is om te horen, omdat de orka’s de laatste tijd helaas alleen maar negatieve krantenkoppen hebben gekregen.

Vorig jaar hadden we alle ons bekende orka’s gemist. Het was een andere groep die in de Straat van Gibraltar verbleef. Deze keer was er een dier bij dat een kleine verwonding (een kleine inkerving) had achter de rugvin. Het behoort doorgaans niet tot de school van Camorro en de stammoeder.

Camorro was erg nieuwsgierig en naderde de boot. Hij dook er zelfs driemaal onderdoor. Op zulke momenten zijn de onderwatervensters van de firmm Vision onbetaalbaar.
Onze zeebioloog José rende naar beneden en was niet weinig verbaasd, toen het enorme lijf van Camorro vóór de vensters verscheen. Onder de indruk kwam hij terug naar boven en stond perplex: „Dat was alsof er een bus voorbij zou drijven; zo groot is hij.” Pas van dichtbij kun je het indrukwekkende postuur van deze dieren zien, hun ware grootte bekijken.

Zo eindigde een trip met een onverwachte ontmoeting voor deze tijd van het jaar. De orka’s hebben wellicht slechts snel in cirkels bij ons rondgedraaid. We kijken er in ieder geval nu al naar uit om ze in de zomer weer te zien.