Basch! – doet de potvisstaart

Tekst: Melanie Fraundorfer, Foto’s: firmm

Om het even hoe vaak en hoeveel we ze de laatste tijd konden waarnemen, mijn hart klopt elke keer iets sneller, wanneer Katharina’s stem door de luidsprekers klinkt: „We hebben potvisgeblaas gezien!” Zo ook op deze heel bijzondere dag. Rustig konden we het prachtige dier naast onze boot gadeslaan. Toen de potvis was verdwenen, zagen we ook al de volgende blaaswolk. Maar net voordat we in zijn buurt kwamen, leek het alsof hij zou duiken. We zagen zijn staartvin. Doch toen gebeurde er iets ongelooflijks. De potvis tilde zijn enorme staartvin weer uit het water en sloeg ermee op het water. Basch! En nog eens weerklonk het luide gebons bij de slag van zijn staartvin. Basch! Alle gasten en de bemanning keken nieuwsgierig naar dit majestueuze dier tijdens het tailslappen. Basch! Pas na enkele minuten dook hij langzaam voor onze ogen neer.

 

Wow, wat een uniek moment! Dit kolossale dier toonde ons een gedrag, dat we tot nu toe zelden konden waarnemen bij potvissen in de Straat van Gibraltar. De herhaalde slagen van de staartvin op het water kenden we totnogtoe vooral van de veel kleinere grienden en dolfijnen. Waarom de dieren dit doen, is niet duidelijk verklaard. Sommige onderzoekers geloven, dat ze het gebruiken voor de communicatie. Anderen zijn ervan overtuigd, dat het de zeezoogdieren helpt bij het bevrijden van parasieten. In ieder geval was het een uniek schouwspel voor ons. Nog vol van de ongelooflijke indrukken, konden we de potvis met de naam „Observador“ (waarnemer) onderscheiden. Hij is altijd erg nieuwsgierig en tilde zijn kop ook deze keer geïnteresseerd wat uit het water. Hij zwom naar onze boot toe en inspecteerde hem, vóór hij kalm de zeediepten indook. Ook een kleine, onechte karetschildpad zwom langs onze boot en strekte nieuwsgierig haar kop naar ons uit.

  

Dan ontmoetten we nog twee andere potvissen. Eén van hen was „Cicatriz“ (litteken), die we al enige tijd kennen. Bovendien begeleidden enkele grote tuimelaars onze boot voor een tijdje. Vrolijk zwommen en sprongen ze vóór de boeg.

  

Toen we weer de haven invoeren, weergalmde de krachtige klap van de potvisstaart nog steeds in mijn herinnering. Deze prachtige dieren slagen er altijd opnieuw in, om ons weer te verrassen en te imponeren!