Afval verzamelen aan de rotskust

Foto's: Thomas Brückmann

Er is - zoals zo vaak dit jaar - weer eens „levante". De wind waait onophoudelijk door de zeestraat, als door een mondstuk versterkt, met windkracht 6 tot 8 over de kust en over Tarifa heen. Aangezien we geen tochten kunnen ondernemen op zulke dagen, proberen we toch de ter beschikking staande tijd zinvol te gebruiken.

Wij, de vrijwilligers, ontmoetten elkaar 's avonds bij eb in de getijdenzone aan het kleine stuk kust / strand ten oosten van de haven van Tarifa. Daar dit gedeelte enigszins tegen de wind beschut is door de erachter liggende rotskust, wordt deze plaats ook graag opgezocht door de inwoners om te zonnebaden en zwemmen, vooral op winderige dagen.

Met zijn negenen samen namen we een ca. 200 meter lang stuk van dit strand onder handen en verzamelden er alle rommel van de mensen, die of uit zee was aangespoeld of die ze tijdens hun verblijf hier zonder meer hadden laten liggen.

In ongeveer één uur kregen we al snel een hele berg afval bijeen. Vooral veel grotere en kleinere plastic onderdelen en brokken vormden getalsmatig het merendeel van de rommel. Een tweede grote groep bestond uit lege verpakkingen - blikken, zakken, flessen - voornamelijk uit kunststof en metaal. Ook sigarettenpeuken waren in grote aantallen te vinden. Maar het meest opvallend waren de stukken grof vuil, die blijkbaar door nachtelijke  kampeerders werden achtergelaten.

Het resultaat van de één uur durende verzamelactie gaf het volgende overzicht:

Het verzamelde vuil werd vervolgens aan de lokale afvalverwijderingsplaats in de aan de straatkant staande vuilnisbakken toegevoegd.

Het was reeds opmerkelijk, welke grote hoeveelheid afval we op zo'n vrij klein stuk strand al konden verzamelen. Geëxtrapoleerd naar alle kustgebieden doet dat enorme hoeveelheden verwachten. Omdat kunststoffen niet afbreken of oplossen in de zee, maar door de UV-straling van de zon en door de kracht van de golven alleen maar in steeds kleinere fragmenten worden verdeeld, is dit feit een probleem, dat de aanzet moet geven tot onvoorwaardelijke acties en anders denken, om verpakkingen te voorkomen of beter gezegd te vervangen door biologisch afbreekbare materialen.